Er is in een vereniging sprake van een goede en rechtvaardige veiligheidscultuur (just culture) wanneer er een sfeer van vertrouwen en openheid heerst waarin leden worden aangemoedigd, en zelfs beloond, voor het verstrekken van essentiële veiligheidsgerelateerde informatie - maar waarin zij ook duidelijk weten waar de grens wordt getrokken tussen aanvaardbaar en onaanvaardbaar gedrag.

Dit betekent ook dat je voor acties, omissies en besluiten die passen bij je hoeveelheid ervaring, currency en training niet gestraft wordt als iets negatief uitpakt. Daarentegen worden grove nalatigheid, opzettelijk overtreden van de regels en destructief gedrag niet getolereerd.

Tot slot betekent dat ook dat iedereen binnen de vereniging, ongeacht zijn of haar positie, zich vrij moet voelen om zich uit te spreken over iets, zaken te agenderen of te rapporteren, zonder angst voor represailles.

Belangrijke aspecten in Just Culture zijn:

- Samenwerking

- Vertrouwen, transparantie en gedeelde waarden

- Informatie delen en leren van gemaakte fouten

- Niet straffen bij onopzettelijk onveilig handelen

- Melden van voorvallen zonder negatieve consequenties

Voorbeeld van Just Culture:

Tijdens het demonteren van een zweefvliegtuig wordt de torsieneus van een clubvliegtuig beschadigd. Het betrokken clublid meldt dit direct aan de dienstdoend instructeur en de technicus. Er is geen sprake van opzet of nalatigheid en daarbij komt dat het betrokken clublid direct melding heeft gemaakt van het voorval. 

Omdat er direct melding van gemaakt is gaat de schade niet onopgemerkt en wordt deze netjes hersteld. Dankzij de melding is de veiligheid van het zweefvliegtuig gegarandeerd v.w.b. de torsieneus. 

Het betrokken clublid krijgt ook nog uitleg hoe je op correcte wijze het vliegtuig demonteert en hoe je daarbij schade kunt voorkomen.

Andere onderdelen van een Safety Culture

• Reporting Culture / Meld Cultuur
• Learning Culture / Leer Cultuur